سرواپیدمیولوژی توکسوپلاسموز در دختران دبیرستان های گناباد

زمینه و هدف: توکسوپلاسموز یکی از بیماری های مشترک با شیوع بالا در دنیا می باشد. این بیماری در اغلب موارد بدون علامت است. در جمعیت های در معرض خطر جهت پیشگیری از شیوع بیماری، انجام تست غربالگری توصیه می گردد. با توجه به شیوع قابل ملاحظه توکسوپلاسموز در ایران، بررسی سرواپیدمیولوژی زنان در سنین باروری جهت اطلاع از جمعیت دختران غیرایمن، ضروری به نظر می رسد. مطالعه حاضر به منظور تعیین شیوع آنتی بادی های igg, igm ضد توکسوپلاسما و عوامل مستعد کننده ابتلا به عفونت در دختران دبیرستان های گناباد صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، پس از اخذ رضایت نامه و تکمیل پرسشنامه (مشخصات اپیدمیولوژیک)، تعداد 240 نمونه خون گرفته شده از دختران دبیرستان شهرستان گناباد که به روش خوشه ای، تصادفی انتخاب شده بودند، جهت ارزیابی آنتی بادی های اختصاصی igg، igm ضد توکسوپلاسما گوندی به روش الیزا بررسی گردید. داده ها با استفاده از آزمون آماری کای دو تجزیه و تحلیل شدند و 05/0p< معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از مجموع 240 نفر، 35 مورد (6/14%) دارای آنتی بادی igg ضد توکسوپلاسما گوندی بودند. هیچ کدام از نمونه ها پادتن igm را نشان ندادند. همچنین ارتباط معنی داری بین مصرف گوشت نیم پز (01/0p=) و سبزیجات خام (03/0=p) با مثبت شدن igg ضد توکسوپلاسما وجود داشت. بین سایر متغیرها و موارد مثبت ارتباط معنی داری دیده نشد. نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، پختن کامل گوشت و سبزیجات جهت جلوگیری از ابتلا به عفونت ضروری است.